Woensdag nog gewerkt en ’s avonds pak ik mijn tas in. Dit is toch een ritueel die altijd veel langer duurt dan gepland. Vooral omdat het streven is om zo weinig mogelijk mee nemen. Tien kilo is het maximale. Veel te laat ga ik slapen. Omdat ik de volgende dag vroeg op moet, slaap ik niet heel relaxed.

Op donderdagochtend reis ik vroeg met mijn moeder naar Schiphol. Anne is er al. Ook zij gaat binnenkort op reis en ook deze keer gieren bij haar, net las bij mij, de zenuwen door de keel. Ik schreef het al eerder. Dit is het vijfde jaar dat ik alleen reis. Op een of andere manier heb ik erg veel last van de pre-reisstress. Wat natuurlijk niets afdoet aan de zin die ik heb in deze reis. Ik check in, neem enveloppen met lieve woorden in ontvangst. En daar ga ik dan…..met 11 kilo aan bagage.

Ik slaap zeker 10 uur van de 13-urige reis naar Singapore. Daar moet ik twee uurtjes wachten op mijn vlucht naar Phnom-Penh. Volgens schema land ik om half negen in Phnom-Penh.

Mijn hotel is heerlijk. Ik duik meteen mijn bed weer in, slaap te lang. Wandel nog wat door de stad, eet een heerlijk soepje en wandel weer terug naar mijn hotel.

Eerder op de dag heb ik me over een bijzondere deur verbaasd naast mijn hotel. Het lijkt een coca cola-automaat. Wanneer ik een laatste sigaretje voor het slapen gaan, sta te roken vraag ik aan een van de medewerkers van het hotel of het een bar is. Een vrouwenstem antwoordt Ja!. Het is er erg grappig wanneer je er bent, staart het personeel je aan. Het is wel een dure tent maar erg grappig. Zullen we een gaan? De cocacoladeur intrigeert me dus ik besluit te gaan. Loop naar mijn kamer voor mijn portemonnee. Die blijk ik inderdaad nodig te hebben, een biertje kost 4 dollar. Ik ben op stap met een Amerikaanse Anne. Een vrouw van mijn leeftijd die een paar jaar geleden Cambodja heeft ontdekt en er nu tijdens de Amerikaanse wintermaanden een eigen SUP bedrijf is begonnen. Haar eerdere beschrijvingen kloppen…. Het personeel staart je ongemakkelijk aan. Dit in combinatie, met de prijs van een biertje doet ons besluiten om elders het volgende drankje elders te drinken. Anne blijkt het type die de hele avond alleen maar over zichzelf praat. Na twee uurtjes geloof ik het wel. Gelukkig heb ik het excuus dat ik morgen vroeg vertrek. Anne wil graag nog eens afspreken wanneer ik in Kep. Ik heb al besloten dat ik haar niet zal bellen.