Vrijdagmiddag na twee uurtjes slapen, word ik gewekt door mijn wekker. Spring onder de douche en voel en me nog steeds belabberd. Ik dwing mezelf om de stad te bekijken. Voor het eerst in Laos ben ik in een stad. Vanmorgen heb ik het al gezien. Voor Aziatische begrippen is het een mondaine stad. Ik logeer in een wijk met vele dure hotels (de mijne is dat niet) en veel restaurants met een westers karakter. Laos is een van de armste landen in Azië maar daar merk je hier niets van. De dure 4 wheeldrives en andere auto’s rijden hier in grote getalen rond. Ik moet hoognodig mijn kleren laten wassen. Helaas heeft mijn hotel geen laundry service. Wel hebben ze een adres voor mij in de buurt. Ik vind dit snel en lever mijn was in. Tijd voor de lunch. Voor het eerst deze vakantie eet ik een meergranen broodje in een hippe zaak. Het is duidelijk dat er veel expats in Vientiane wonen. De Franse invloeden zijn nog duidelijk te merken. Straten heten hier rue en de stad herbergt nog veel Fransen. Net als rijke Aziaten overigens. Ik slenter door de stad maak een stop bij een paar tempels maar die maken weinig indruk. Ik ben nog steeds moe en geen cent waard. Drink een biertje in een hippe tent, een aanrader volgens de Loney Planet en ga dan weer snel naar mijn hotel. Ik heb televisie op mijn kamer en kijk heerlijk in bed naar allerlei series. Het liefst was ik blijven liggen maar mijn maag begint te knorren. Ik verlaat met bed en ga de straat op. De avondmarkt vind ik te ver lopen. Zoek iets in de buurt en eindig in een quasi chique tent. Het is er druk. De ober komt melden dat ik even op mijn eten en biedt mij ter compensatie een sigaretje aan. Terwijl ik wacht, speel ik luistervink. Achter mij zitten een aantal Aziatische jonge verwende nesten die Engels met elkaar spreken. Zij hebben het voornamelijk over uitgaan. Uit hun verhalen blijkt dat zij even naar Bangkok, Brisbane of Singapore gaan om een weekend te stappen. Een jongeman die erg gay is, heeft het hoogste woord en vind zichzelf geweldig. People text me… where are you going to party, I will follow, maakt hij meerdere keren aan de rest van de groep duidelijk. Wanneer mijn Laotiaanse kip lap eindelijk arriveert, schuif ik die in recordtempo naar binnen om snel weer terug te keren naar mijn bed.

Sinds mijn verblijf in Laos verbleef ik steeds in landelijke gebieden en werd ik ’s morgens gewekt door hanen die al voordat het licht is, beginnen met kraaien. Soms gevolgd door het enthousiaste geknor van varkens. Nu zit ik in een stad en staat mijn guesthouse naast een huis met braakliggend terrein en juist ja hanen en kippen en word ik opnieuw wakker gekraait. Op een verkoudheid na ben ik hersteld van mijn nachtbus-avontuur. Ik blijf lekker liggen, ontbijt rond 9 uur en ga daarna op pad. Een museumbezoek staat op het programma. Ik loop naar het nationaal museum. In de loney planet heb ik gelezen dat het gebouw binnenkort wordt gesloopt en bij aankomst snap ik meteen waarom. Ook van binnen oogt het gebouw en de collectie erg armoedig. Het is een rare verzameling. Van de prehistorie slaan we eeuwen over en belanden in allerlei 20ste eeuwse (Aziatische) oorlogen en communistische ‘helden’. De Laotianen spreken erg slecht engels. De meeste menukaarten en andere aankondigingen staan vol met spelfouten. Het museum kan er ook wat van. Fidel Castro heet hier Mr. Fidankasato! Bezoek nog wat tempels en dat is het alweer tijd voor de innerlijke mens. Ik ga verantwoord eten in een restaurant waar kansarme kinderen worden opgeleid. De keuken is modern Laotiaans. Het eten is echt heerlijk en niet alledaags. Ik drink een mango met hibiscus-smoothie. Eet een heerlijke salade met kip en sticky Rice en kan het niet laten om het geheel af te sluiten met een cheesecake met citroengras en een mangosaus. Het personeel is aandoenlijk. Een van hen moet nog een hoop leren. De rekening is beduidend hoger dan normaal. Maar €12,50 voor deze heerlijke lunch is geen reden om te klagen. Vandaag is mijn dag heb ik besloten en loop door naar een spa voor een totale bodyscrub. Na een uurtje sta ik rozig buiten. Haal mijn was op en lees heerlijk in de zon een boek. Morgen ga ik alweer naar mijn een na laatste bestemming in Laos. Dit keer heb ik een reis met een minibus geboekt. De reis moet 5 a 6 uur duren maar de minibus belooft mij in 3,5 of 4 uur naar Vang Vientiane te brengen. Ga te laat slapen omdat ik met het thuisfront app (krijg veel verontrustende foto’s en berichten over sneeuw in Nederland) en ondertussen een film kijk.