Donderdagochtend bij het wakker worden, voel Ik dat iedere spier vanaf mijn middel tot mijn tenen pijn doet. Ook voel Ik dat het nog steeds erg koud is. Ik begrijp er niets van. Gisteren liep ik nog in een korte broek. Vandaag kan ik dat wel vergeten. Mijn spijkerbroek en slippers met sokken gaan weer aan. Ik ontbijt in Alex restaurant waar ze gelukkig dekentjes hebben. De kou, zo een 10 graden, is onderwerp van gesprek. Zelfs de kopjes thee helpen niet om warm te worden. Voordat ik het weet, lig ik weer in mijn bed met een extra deken. Volgens weeronline moet het ’s middags weer 26 graden zijn. Wanneer ik tegen 12 uur een sigaretje ga roken, is het nog steeds koud. Op dat moment steekt Allan net zijn hoofd buiten de deur van hun kamer. Wat is het ongelooflijk koud hè. Ook hij dacht dat het middags beter weer zou zijn. Zij liggen ook de hele morgen in bed onder de dekens. Mariëtte heeft s middags en stoombad en een massage geboekt en vraagt of ik mee ga. Ik ren naar buiten voor de lunch en het boeken van stoombad en massage. Ik moet op tijd zijn, zegt meneer. Het is druk. Door een gedeelte alvast te betalen, ben ik verzekerd van een plekje. Op afgesproken tijd melden we ons bij de spa. We krijgen een sarong aan en mogen een kleine cabine in. Al snel volgt veel stoom met een kruidenlucht. Het is aangenaam warm. Na een uurtje in het stoombadcabine volgt een rustgevende oliemassage. We hebben met Allan afgesproken in een café waar ze ook een vuurtje stoken. Het is druk rond een doorgezaagde bom waarin kooltjes voor warmte zorgen. Mariëtte en ik drinken een cocktail gemaakt met Loa whiskey en frambozen. Erg lekker! We eten een hapje. Ik heb besloten het reisschema om te gooien. Heb geen zin in de kou en af te wachten wanneer het weer omslaat. Ik koop een buskaartje terug naar Luang Prabang in het aangrenzende reisbureau. In de hoop dat ik mijn vlucht kan om boeken en naar het strand in Thailand kan. Ko Chang is de planning. Een eiland wat ik binnen een redelijke tijd van 6 tot 8 uur vanaf Bangkok kan bereiken. Happy hour is nog niet voorbij dus we genieten van nog een heerlijke cocktail. Voor mijn doen lig ik laat in mijn bed, 23.00 uur.
De volgende dag meld ik me op tijd bij het reisbureau. Mariëtte en Allan ontvluchten ook de kou en gaan ook terug naar Luang Prabang. Zij gaan naar het zuiden van Laos. Allan houdt niet van lange (bus)reizen. Ze willen vliegen naar Pakse. Er gaan maar een paar vluchten per week. Waarschijnlijk zullen ze een paar dagen moeten wachten in Luang Prabang. We gaan terug met een lokale bus. Wij zijn vroeg bij en de bus zit al stampvol. Er is echt heel weinig beenruimte. De restanten spierpijn maken het er ook niet makkelijker op. Twintig minuten voor vertrektijd is iedereen aanwezig en vertrekken we. Gelukkig duurt de reis maar 3,5 uur. Tegen twee uur komen weer aan in Luang Prabang. Het zonnetje schijnt en het is warmer. Allan en ik maken een klein dansje van blijdschap. Ik zie dat veel toeristen in lange broek lopen en voel dat het nog steeds geen temperaturen zijn waar ik echt vrolijk van word. De rest van de middag breng ik rustig door met het online regelen van vlieg, bus en boottickets en niet te vergeten een slaapplaats. ’s Avonds is het alweer aardig afgekoeld en eet ik een hapje in de buurt. Zaterdagochtend is het koud, 12 graden. Het slechte weer is ook hier onderwerp van gesprek bij het ontbijt. Ik loop naar het centrum voor wat souvenirs, een lekkere lunch met broodjes en een cappuccino. ’s Avonds ga ik met Mariëtte en Allan uit eten. Mariëtte en ik nemen een Laotiaanse barbecue. Op een pot met hete kolen (lekker warm) wordt een pan gezet waar je groenten, noedels in kan koken maar ook vlees op kunt grillen. Het smaakt heerlijk. Het is opnieuw erg gezellig. Aan het eind van de avond neem ik afscheid van hen. Ik heb erg genoten van hun gezelschap.
Zondagochtend is het een beetje aanrommelen. Mijn vlucht is om kwart voor vier. Het is nog steeds koud, zo een 13 graden. Ik loop nog een keer naar het oude stadscentrum, wissel mijn Laotiaanse kip’s om voor Thaise baths. Eet nog een hapje en verheug me op het pittige Thaise eten. Dan vertrek ik naar het vliegveld. Mijn vlucht duurt één uur en een kwartier. Wanneer ik aankom ik Thailand sta ik bijna net zo lang te wachten in de rij voor mijn visum. Haal mijn rugtas van de band en loop naar buiten. Hier is het echt lekker warm. Ik moet even zoeken naar een bus en vervolgens zeker 3 kwartier wachten. Maar voor omgerekend € 1,10 ben zo een 40 minuten later bij mijn guesthouse. Ik verruil mijn gympen voor slippers :-), eet een rode curry en ga lekker slapen zonder een extra deken.