Zaterdag 25 januari…. Ik mag weer! De rugtas is weer van de zolder afgekomen. De arme tas heeft er een jaar gelegen. Mijn nieuwe baan kent geen stuwmeer aan overuren. Dus moest ik wat langer geduld hebben maar heb ik nu enorm veel zin om weer op pad te gaan. Ik pak rustig in, ruim mijn huis op en aan het eind van middag ga ik naar mijn moeder om samen met haar door te reizen naar Schiphol. Om 20.30 vlieg ik. Ik slaap snel, kijk half naar een film. Na de overstap in Abu Dhabi heb ik geluk met een hele rij stoelen voor mezelf. Creëer een bedje en kan redelijk goed slapen. Stewardess wekt me voor een maaltijd die niet de moeite waard was om voor wakker voor te worden. Zo'n 18 uur na mijn vertrek uit Amsterdam stap ik in de taxi richting mijn guesthouse in Bangkok. De taxichauffeur is een vriendelijke, wat oudere, man. Hij woont 130 km van Bangkok in een dorp. Hij werkt 10 dagen in Bangkok, slaapt in zijn taxi en gaat dan 2 dagen naar huis om vervolgens weer terug te keren naar Bangkok. Waar ik vandaan kom? Bij het horen van Nederland gaat hij los… geweldige voetbalteams. Hij begint over 1988. Al weet ik niet precies wat wij toen hebben gewonnen, weet ik wel dat iets belangrijks was. Hij noemt namen die ik ken. Wanneer hij over ons huidig team begint, wordt het snel stil in de taxi. Ik heb een guesthouse geboekt in een rustige wijk. Ben doodmoe van de reis, eet snel een rode curry en duik mijn bed in. Guesthouse is erg gehorig. Ik slaap slecht, word vaak gewekt onder andere door iemand die met veel bombarie de inhoud van zijn maag ledigt. Maandag wandel ik door de buurt, bezoek een markt maar ben vooral moe. Ik realiseer me dat het vakantie is, eet een noedelsoep en ga terug naar bed. Siësta doet goed en is vrijbrief voor een luie dag. Ik ga boodschappen doen voor mijn reis naar Koh Phangan morgen. Kom erachter dat plastic tassen in de ban zijn. Goede zaak omdat je er mee doodgegooid werd. Voor mij ff vervelend omdat ik gerekend had op plastic tassen voor de vuile was. Regel een vuilniszakje in mijn guesthouse en ga vroeg slapen omdat ik er ook weer vroeg uit moet.

Drie uur in de ochtend gaat de wekker en om vier uur stap ik in de taxi. Met vliegtuig, bus en boot reis ik naar Koh Phangan. Wanneer ik op de boot zit, krijg ik een bericht van Claus. Claus heb ik jaren geleden in Vietnam ontmoet en een paar dagen mee gereisd. We hebben 1x 1 à 2 jaar contact. Meestal in deze tijd om uit te wisselen waar we op vakantie zijn en hoe het gaat. Claus heeft een eigen bedrijf en reist in de winter 2 tot 3 maanden. Ik kan het niet geloven… ik ben op Koh Phangan schrijft hij! We spreken af elkaar ergens komende dagen te ontmoeten. Rond 2 uur in de middag kom ik aan. Vind al snel een motortaxi en ben zo gelukkig wanneer ik achterop stap, de wind door mijn haren voel en op weg ben naar het strand. Ik heb en schattig bamboe hutje op een minuutje van het strand. Verheug me op de komende dagen waar ik niets moet. Behalve lezen, slapen, zwemmen en eten. Ik begin, glunderend, met boek in de hangmat op mijn balkon.