mariscaj.reismee.nl

Hpa'an deel 2

Zaterdagochtend gaat er geen wekker. Heerlijk, ik doe rustig aan. Hang uit het raam om te kijken hoe het leven op gang komt. Hier begint het vroeg. In Myanmar heb je naast de monniken ook veel nonnen. Ik kijk hoe ze de huizen langs lopen voor een aalmoes. Sommige nonnen zijn nog erg jong, ik schat ongeveer 7 jaar. In hun roze jurken lopen ze in een rij met een kom waarin het eten wordt geschept. De oudste, of de langste, voorop. Ik ga ontbijten. Een zeer gevarieerd Aziatische ontbijt; een soepje die ik niet lust, samosa, vandaag is de zoetigheid de kokospannenkoek die ik ook op de avondmarkt heb gegeten. Judith en Natascha hebben me gisteravond geappt of ik mee ga naar Zwekabin Taung, een hele hoge berg met op de top een klooster. De klim naar boven, die steil en zwaar is, duurt 5 uur. De afdaling 3 uur. Je kunt in het gastenverblijf van het klooster, zeer minimalistisch, overnachten. Ik pas. Zie mezelf de top niet halen zonder te gaan huilen en geef de voorkeur aan slapen in een bed in plaats van op een matje. Morgen reizen we alle drie door. Zij naar het noorden en ik zak verder naar het zuiden af. Tut nog wat en ga op stap. Een wandeling naar een meer aan de andere kant van het dorp. Ik loop langs een klein marktje, een groene moskee met een waterput waar nog emmertjes water naar boven worden gehaald. Het meer is groot maar er is weinig te beleven. Een paar erg versleten waterfietsen in de vorm van dieren liggen doelloos aan de kant. Tot mijn grote schrik zie ik dat er een hoog megahotel wordt gebouwd aan de rand van het meer. Ik vraag me af hoe het hier over een paar jaar zal zijn en ben blij dat ik nu nog de charme van Hpa'an mag meemaken. Al snel vind ik het restaurant waar jongeren worden opgeleid. Het is een relaxte plek en breng hier de middag door schrijvend aan 2 verhalen voor mijn blog. Aan het eind van de middag wandel ik terug. Ik regel een zitplaats op de boot naar Mawlamyine die morgen om 13 uur vertrek. Ik heb dan nog tijd voor een massage. De vriendelijke vrouw van mijn guesthouse maakt een afspraak. Ga eten bij mijn vaste restaurant en klets met een Duits stel die ik vanaf de gouden rots dagelijks tegen kom. Zij gaan morgen ook met de boot naar Mawlamyine. Zondagochtend brengt een motortaxi mij naar mijn massageafspraak. Ik moet andere kleding aan; een broek en een t-shirt. Ga op een matje liggen. Een jong en tenger meisje gaat me masseren. Ze begint bij mijn linkervoet. Zodra zij haar vingers krachtig in mijn voetzolen drukt, weet ik dat ik dit niet leuk ga vinden. Krachtig masseert ze door. De stilte en rustgevende Aziatische pingelmuziek weerhoudt me om constant ‘auw' te roepen. Bij iedere aanraking verkramp ik. Na mijn linker onderbeen heeft ze door dat ik het kleinzerige type ben een vermindert fors de druk. Het scheelt maar fijn vind ik het nog steeds niet. Haar ellebogen worden in mijn lijf geduwd, mijn benen in onmogelijke posities gevouwen om ze vervolgens met veel duwen op te rekken. Ze gaat op me zitten zodat ze hard aan mijn armen kan trekken. Ik krijg de indruk dat zij het ook niet heel leuk vind. De behandeling zou één uur duren maar drie kwartier later sta ik opgelucht buiten. Werner logeert in mijn guesthouse en gaat ook met de boot naar Mawlamyine. Terwijl we wachten, luister ik braaf naar zijn uitleg over onze volgende bestemming. Met behulp van Google earth laat hij zien hoe de stad er uit ziet. Hij heeft nog geen kamer geboekt. Hij heeft er wel één op het oog maar die is buiten zijn budget. Overnachtingen in Myanmar zijn in verhouding tot eten en vervoer erg duur en niet van de beste kwaliteit. Ook ik wilde graag in hetzelfde hotel verblijven omdat deze goede recensies krijgt. Gisteravond is het mij gelukt om via een last minute deal met flinke korting de laatste kamer in dat hotel te boeken. De tijd begint te dringen, Werner wordt nerveus. Hij wil naar de boot omdat hij bang is dat er geen zitplaats meer zal zijn. Beide moeten we nog afrekenen. Tijdens het wachten, krijgen we een kopje thee en heerlijke bananenchips. De eigenaresse komt binnen met haar boodschappen en zit lang aan de telefoon. Dit maakt Werner boos. Een ingewikkeld verhaal over dat hij de baas is over zijn eigen tijd en niet wil wachten op anderen volgt. Mijn suggestie om naar de balie te lopen met de vraag of hij kan afrekenen, slaat hij af. Het initiatief moet van de eigenaresse komen, vindt Werner. Ik loop naar de balie en vraag of ik kan afrekenen. Al snel staat Werner naast me. We moeten nog blijven wachten en Werner begint hard te roepen dat we morgen pas met de boot zullen vertrekken. De eigenaren beginnen te lachen en proberen hem gerust te stellen. Nog geen vijf minuten later worden we opgehaald. Het is inderdaad al erg vol op het kleine bootje. Ik hoor Werner pruttelen; dit is wat ik bedoel. Ik negeer hem. Met een beetje proppen, vind ik nog een plek. Voor Werner wordt een bank gecreëerd die hij helemaal voor zichzelf heeft. Klets met een man uit Luxemburg die een Nederlandse moeder heeft en het leuk vindt om weer Nederlands te praten. Hij doet ontwikkelingswerk voor de overheid en heeft op veel plekken in de wereld gewoond. Myanmar wordt door opvallend veel Duitsers en Oostenrijkers bezocht. De boot zit er vol mee. Ik geniet van de boottocht. Het landschap is niet heel bijzonder en er is eigenlijk weinig te zien maar dat mag de pret niet drukken. We maken een korte stop in een dorp. Aan de rand van de rivier worden kleren gewassen, gebadderd en zijn puberjongens aan het zwemmen. Wanneer we instappen, vinden ze het leuk om bommetjes te maken. Werner wordt nat, begint te brompotten en ik hoor de Luxemburger tegen hem zeggen dat het alleen maar water is. Vier uur later komen we aan in Mawlamyine. Met een motortaxi ga ik naar mijn hotel. Heb geen zin om op zoek te gaan naar een restaurant en eet in mijn hotel.

Reacties

Reacties

Yvonne

Je boft maar met werner! Is hij er nog steeds?

Will

Weer leuk verteld, Maris ! Ga je als je terug bent in Nederland later nog eens proberen om Werner te ontmoeten ?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!