De dagen op Koh Phangan zijn heerlijk. Ik lig op het strand, lees en dobber in de zee. Dit wissel ik af met ontmoetingen met Thomas. Donderdag genieten we van een zonsondergang en heerlijk eten bij een hippe tent. Vrijdagavond luister ik naar een bandje op het strand en ontmoet en aantal vrienden van Thomas. Ik blijf daar nog hangen wanneer hij naar huis gaat. Zondag is echt mijn laatste dag. Ik ga vroeg naar het strand en heb m'n laatste Thaise lunch met Thomas bij Nong M in Chaloklum. Maandagochtend haalt hij me vroeg op. Ik check alvast in voor de boot en we gaan samen ontbijten. Om 10.15 zet Thomas me af bij de pier en nemen we afscheid. Het is een korte vlucht naar Singapore maar ben met de overtocht en al het wachten toch een groot deel van de dag onderweg. Om half vijf in de middag, het is hier een uur later, land ik in Singapore. Ik moet even zoeken naar een pinautomaat. Het kopen van een simkaart stel ik even uit vanwege de hoge prijzen op het vliegveld. Ik ben erg blij met deze keuze wanneer ik later in de stad $12,- in plaats van $48,- op het vliegveld betaal. Ik mail met mijn eigen tandarts omdat ik weer last van mijn kies heb. Mijn eigen tandarts heeft geen goed nieuws voor me. Naar aanleiding van de röntgenfoto’s vermoedt hij dat de kies moet worden getrokken. Ik maak een afspraak voor als ik terug ben. Dinsdag ga naar museum voor moderne kunst. Het personeel is uitzonderlijk vriendelijk. Op advies van mevrouw bij de kassa wacht ik op iemand die ook alleen het museum bezoekt. Ze hebben een actie 1+1 gratis. Ook in de het museum zijn er vriendelijke medewerkers die toelichting geven. Ik breng hier een groot deel van de middag door. Wandel door Chinatown en eet bij een van de Hawkercenters een heerlijke kip met gele rijst. Woensdag wandel ik door little India. Ik ga naar een markt en bezoek veel winkels met kruiden, glimmende decoraties een prachtige saris. Ik ben op zoek naar een gedroogde die peper die ik vorig jaar tijdens de kookles heb gebruikt. Zonder succes. Ik vind alleen chilipepers die ze ook in Nederland verkopen. Eet samosa en een gado gado. Ik lig bijtijds in bed.

Donderdag ga ik vroeg op pad. Ik ga naar Perakan huizen kijken. Hiervoor moet ik wel even reizen. Dit keer met de bus. De huisjes zijn erg mooi en het is een hippe wijk met luxe restaurants en mooie boetiekjes. Helaas ook met prijzen waar je steil van achter over valt. Hier geen hoge gebouwen maar liefelijke lage huisjes. Ik heb de afgelopen dagen mazzel met het weer. Het is niet zo warm en het regent wanneer ik ergens binnen ben. In een leuk koffietent drink ik thee en eet bananen- chocolade cake. Ik wandel naar een Maleise markt. Ik eet er een heerlijke saté. Ik ga terug met de bus naar mijn hotel in even de benen wat rust te geven en mijn telefoon op te laden. Ik wil vandaag nog maar een museum. Ik ben net binnen wanneer het heel hard begint te regenen. De bui houdt even aan. Het museum ga ik, met reistijd, niet meer redden. Ik wandel door de buurt. De lucht wordt er dreigend grijs en voordat ik het weet, begint het weer keihard te regenen. Ik schuil een tijdje onder een galerij maar besluit een paraplu te kopen. Die helpt nauwelijks bij deze wolkbreuk. Er zit niks anders op dan ergens binnen te schuilen. Ik maak gebruik van de gelegenheid om iets te eten. Nadat ik met natte voeten mijn hotel heb bereikt, bel met Marlou die voor mijn planten zorgt. Met pijn in mijn hart pak ik mijn koffer in. Geen verplaatsingen, nieuwe hotels/guesthouses en omgeving meer. O,ooh, wat ga ik het missen.

Vrijdag gaat weer vroeg de wekker, voor de laatste keer deze reis. Om kwart voor 7 haalt de taxi me op. Op de heenreis voel het eten in het vliegtuig erg tegen. Ik heb gisteren koekjes en chips ingekocht. Gelukkig ontdek ik een 7-eleven op het vliegveld en kan ik nog wat broodjes kopen. Nu zit ik bij de gate dit laatste verhaal te schrijven. Wat heb ik, ook deze keer, genoten. Het was heerlijk om zo lang op pad te zijn!