Zondag is het weer tijd voor een verhuizing. Mijn hotel zit vol. Jammer hoewel iets boven het budget was het een heerlijke kamer. Gisteren heb ik een ander onderkomen gevonden en meteen voor twee avonden geboekt. Ik kan meteen inchecken. Ook vandaag is het weer heerlijk. Een zomerjurkje aan, vestje mee voor in de tempels en dan ga ik op pad. Vandaag ga ik in een rustig tempo goed de oude binnenstad bekijken. Ik bezoek een aantal tempels, het mini-museum voor Folkore en een oude woning waar ik vriendelijk word ontvangen en aan de eind van de tour een kopje thee krijg. Ik klets met de gids. Zij verbaast zich over mijn korte vakantie. Mij valt het ook op dat veel mensen, ook hele jonge, voor lange tijd reizen. Ik vraag mij ook vaak af hoe men zo een lange reis financiert. Ik leg haar uit dat er ook gewone stervelingen zijn die moeten werken en voor wie 4 weken vakantie al een hele luxe is. Hoi An is de culinaire stad van Vietnam. Nu weten jullie dat ik dol ben op eten. De porties zijn hier klein, het eten is licht verteerbaar. Dus maak ik regelmatig een stop voor de innerlijke mens. Op de markt eet ik die heerlijke rijstpannekoekjes. In mijn reisgids had ik eerder al gelezen over een bakkerij/cafe waar ze heerlijke en luxe taartjes verkopen. De taartjes zien er allemaal prachtig uit. Met moeite weet ik een keuze te maken en val ik voor een passiefruit-chocoladetaartje.

Tijdens mijn uitstapjes in Hue kwam ik regelmatig twee mannen tegen die ook in mijn hotel verbleven en die in hetzelfde tempo dezelfde locaties bezochten. Gisteren kwam ik ze in Hoi An tegen. We moesten alle drie erg lachen dat we elkaar weer zagen. Een kort gesprekje over onze reis volgde. Ik zwaaide nog vrolijk tot de volgende stop. Tot mijn verbazing zat een van hen in de lobby van mijn hotel. Hij vloog me om de hals (ik blijf van deze spontaniteit schrikken) en bood me meteen een biertje aan. Zijn vriend deed een dutje. Ik dacht dat het Fransen waren maar het blijkt dat zij in het Franstalige deel van Belgie wonen. In een mengeling van Engels en Nederlands gezellig zitten kletsen. Al snel ging het gesprek over zijn gezondheid en een beginnende tumor die twee jaar geleden bij hem is verwijderd. Maar ook over reizen en tal andere zaken. Op een of andere manier belandde we steeds weer bij zijn tumor. Bij het tweede biertje had ik er genoeg van. Met een smoes vluchtte ik naar mijn kamer. Maandag is een rustige dag, ik doe weinig. Gun mezelf een soort van high tea met een boek in de tuin van de tearoom waar de doven werken.

Dinsdagochtend heb ik een korte tour geboekt naar de Marmerbergen. Zoals de naam doet vermoeden een bergformatie met grotten, een aantal pagodes en boedda-beelden. Ik sta erg vroeg op om foto's van de oude stad te maken inclusief de Japanse brug zonder hordes toeristen. Na het ontbijt word ik opgehaald. Het is een korte busreis naar de Marmerbergen. En dan begint de tour die zal bestaan uit heel veel traptreden beklimmen. Gelukkig is er om de zoveel treden een pagode of iets dergelijks waar we halt kunnen houden en uitleg krijgen. En dan houden opeens de traptreden op.........maar is er nog veel berg. Ben ik blij dat ik mijn stevige wandelschoenen aan heb. In onze groep zit een oudere dame die nog angstig roept dat zij dit niet kan maar zij heeft geen keus. Er is geen andere weg. In de groep, die alleen uit vrouwen bestaat, blijken meerdere minder sportieve types te zitten. Maar ik moet zeggen dat het ook wel een gevaarlijk aandoende route is. De arme gids wordt bedolven onder handtassen, slippers en flessen water die hij moet mee sjouwen. Hoewel het vroeg is, is het al wel warm maar zwetend als een otter weet ik de top te bereiken. Het uitzicht is prachtig ondanks de bewolking, En dan nog naar beneden. Vaak is de beste optie om zittend af te dalen. Al snel zijn er weer traptreden in zicht. We zoeken de koelte van een grot op met een prachtig boedha-beeld. De berg is gebombadeerd door de Amerikanen waardoor een gat in het plafond van de grot is onstaan wat voor een prachtige lichtinval zorgt.

Na de tour ga ik, hoe kan het anders, nog wat eten en sluit ik het af met nog zo een overheerlijk taartje. Toch jammer dat ik afscheid van deze stad moet nemen.

Keurig op tijd meld ik me voor de reis naar Nha Trangh. Na het wachten op de big bus in Hue, heb ik mijn reis maar bij Sintourist geboekt. Daar heb ik goed aan gedaan. De bus is moderner en vertrekt op tijd. Ik slaap redelijk in de bus maar kom er toch geradbraakt uit. De aanblik van Nha Trangh stemt mij treurig. Voor het eerst deze vakantie zie ik een moderne stad met heel veel mega-hotels (die ik niet kan betalen). Hoewel het half zeven 's morgens is en dus nog lang geen tijd om in te checken, loop ik naar mijn guesthouse en kan ik meteen mijn kamer in. Ik douche en slaap nog een uurtje. ik ga de stad in, het strand is op loopafstand. Het is warm en bewolkt. Ik dacht hier een paar dagen door te brengen maar nee...... Vanmiddag ga ik de Champtorens bezoeken en dan wil ik hier weg. Ik loop naar Sinmtourist maar helaas zo snel kom ik hier niet weg. Alle bussen morgen zitten vol. Ik boek alvast wel een ticket van uit Dalat naar Saigon, zoals zij het hier blijven noemen. Ik krijg een andres van een ander betrouwbaar reisburo maar ook daar zitten de bussen morgen vol. Ik besluit bij mijn guesthouse te informeren en daarna naar de torens te gaan. Onderweg gaat het regenen. Ik wacht de regen af, lees wat en val in slaap. Ik heb geen zin vandaag en laat de torens voor wat ze zijn.Weet met moeite een busticket te regelen maar ik vertrek morgen.....,