Heel veel staat niet op het programma deze twee dagen in Krabi. Ik heb geen zin om naar het strand te gaan, hier zo een twintig kilometer vandaan. Mocht ik wel naar het strand gaan, heb ik van het Amerikaanse stel de tip gekregen om zelf eten mee te nemen omdat veel mensen ziek worden van het eten daar.

Ik wandel 's morgens langs de rivier en geniet erg van het uitzicht. Kom bij een groot beeld van een aantal krabben. Voor Aziatische toeristen een belangrijke attractie. Er stoppen busladingen die zich en masse laten fotograferen. Zo ook de Aziatische 'hell's angels' op scooters met neptatoeages. Ik krijg het verzoek om een groepsfoto te maken en een van hen maakt ook een fotoserie Marisca bij de duffe krabben.

Ik wandel verder de stad in. Kom bij een grote markt die helaas gesloten is. Sla een woonwijk in en verdwaal. Hier spreekt niemand Engels maar behulpzaam zijn ze wel. Wanneer ik de weg vraag worden diverse buren geroepen maar where is the river? begrijpt niemand. Het wordt erg warm en ik moet veel hellingen beklimmen. Op goed geluk vind ik mijn hotel. 's Avonds heb ik een wat mindere sociale avond. Ga eten op de nachtmarkt. En vrouw komt aan mijn tafel zitten maar heel gezellig wordt het niet. Een Portugees stel dat haar kent, komt bij ons zitten. Ze zijn een dag naar Koh Phiphi geweest en zijn erg moe. Terwijl ik aan het eten ben, moet zij constant melden dat ze ongesteld is en zich miserabel voelt. Zij moet het hele gesprek voor hem vertalen. Wanneer ik vraag of hij helemaal geen Engels spreekt/verstaat, antwoordt ze Yes, a little bit but he doesn't try!

Maandag ga ik, vanwege de hitte, erg vroeg naar de Tigercave. Van een Indiër heb ik eerder uitgebreide info gekregen hoe ik er op eigen gelegenheid kan komen. Hij had veel geld voor een tour betaald. Met een tuktuk ga ik naar de grotten. Tijdens de rit waait mijn hoed van mijn hoofd en moet ik aanschouwen hoe deze vakkundig door andere verkeerdeelnemers wordt plat gereden. Ik wandel rond bij de grotten en tempel. Tegen negen uur is het al behoorlijk warm. Ik maak een begin met het beklimmen van de twaalfhonderd en nog wat traptreden. De klim zal een uur of zo in beslag neemt en ik haak snel af.

Ga ontbijten. Het hengsel van mijn zwaarbeladen tas is eerder die dag afgebroken. De serveerster is zo lief om een noodreparatie uit te voeren. Ze verwijst me naar een kleermaker vlak bij de markt. Gelukkig vind ik deze snel. Voor nog geen € 1,50 kan ze mijn tas maken. Ik krijg een plastic tas voor de beschamende hoeveelheid spullen die ik mee sleep. Al is vandaag gebleken hoe handig het kan zijn om bijvoorbeeld een veiligheidsspeld bij je te hebben. Omdat ik dinsdagochtend heel vroeg naar Cambodja vlieg, lig ik er vroeg in. Kijk nog wel naar en aflevering boer zoekt vrouw en evalueer deze met Carien via WhatsApp.

Twee vluchten van een uur nemen inclusief wachttijd zeven uur in beslag! Tijdens de vlucht naar Siem Reap ben ik bezig met het invullen van veel formulieren. Ik land, tot mijn verbazing, op een modern en mooie luchthaven. Kennelijk zijn ze hier erg bang voor ziektes, wat gezien de verschrikkelijke gezondheidszorg ook verstandig is. Ik moet een gezondheidsverklaring invullen en alle passagiers lopen langs een camera die hun temperatuur meet. Een hele batterij in uniform gestoken en nors kijkende mensen handelt in no time de visa aanvragen af. Ik heb nog geen onderkomen en een guesthouse wat ik op het oog had, zit vol. Net als bijna alle andere in de buurt. Uiteindelijk vind ik een heel minimalistische kamer. Voor $8 kan ik er slapen. Voor en in guesthouse hangen een aantal jongens rond. Heel relaxed voelt het niet. Hoewel het gebruikelijk is om je schoenen uit te trekken, krijg ik van een vertrekkend stel het advies om ze gewoon aan te houden.

Een hele nieuwe keuken wacht op me dus ga ik de stad in om te eten. Morning glory, een groente die aan Surinaamse amsoy doet denken, met beef.

Op TripAdvisor lees ik over een hotel met erg goede recensies. In Krabi was het warm maar hier is het nog erger, 35+ graden. Het is even zoeken...... Ik zweet me een ongeluk maar vind het hotel. Ik krijg en met dan hartelijk ontvangst. ... Are you hot miss? Am I hot?! Totaal bevangen door de overweldigende hitte ben. Ik krijg een fles water, een heerlijk koud doekje en het goede nieuws dat ze vanaf morgen een kamer hebben. Ik boek meteen een tour voor de volgende dag naar de Angkor Wat. 's Avonds eet ik Amok, een nationaal gerecht met vis, cocosmelk, citroengras en basilicum. Echt heerlijk!

Woensdagochtend gaat weer heel vroeg een wekker..... Om vijf uur in de ochtend verlaat ik mijn zielige kamer. Mijn rugzak kan ik achterlaten bij mijn nieuwe onderkomen, terwijl ik naar de (zonsopkomst bij) Angkor Wat ga. In het donker vertrek ik en tegen half zes zijn we er. Het is een drukte van belang. Grappig al die zaklampen op weg naar de tempel. Het heeft iets weg van een festival. Het wordt licht... wandel door de tempel en loop terug. Ik hoor ooooh's vanuit het publiek en mensen gaan zelfs klappen. Achter de Angkor Wat verschijnt een oranje rand. Binnen enkele minuten stijgt een mooie oranje zon naar de hemel. Leuk om dit op zo een mooie plek mee te maken. Vandaag doe ik het korte circuit en bezoek een aantal tempels. Kan me haast niet voorstellen dat zo een grote stad met zulke gedetailleerde gebouwen zo lang geleden is gebouwd. Hoewel het voornamelijk ruïnes zijn, is het nog steeds erg indrukwekkend. Tegen elf uur is het vreselijk warm. Al die smalle uitgesleten traptreden beklimmen helpt niet echt. Ik hoor veel gezucht en zie gelukkig dat ik niet de enige ben die overmatig zweet. Bij de laatste tempel, de meest fotogenieke, zijn grote groepen Aziatische toeristen los gelaten. Als hysterische pinguïns rennen ze rond. Elkaar overal fotograferend en andere vooral belemmeren hetzelfde te doen. Tijd voor een douche. Tevreden stap ik in de tuktuk op naar het hotel.