Dinsdagochtend kan ik in alle rust mijn schone was ophalen, mijn tas in pakken. Aan het begin van de middag vertrek ik naar Kep, slechts een half uur met de bus. Bij de bushalte ontmoet ik de Australische vrouwen. Zij gaan naar Phnom Penh met de bus waar ik net uit stap. Kep ligt aan het strand maar ik heb een hut op een de berg geboekt. Het is een kort ritje met de tuktuk en dan ben ik er. Khmer Hands, een klein paradijs. Ik heb een simpele rieten hut. Meer heb ik niet nodig. De middag breng ik in een hangmat door. Aan lezen kom ik niet toe. Het uitzicht is adembenemend.

Woensdagochtend sta ik vroeg op. Eindelijk staat het weer een wandeling toe. Ik ga een tocht van zo een tien kilometer door het national park maken. Ik informeer of ik nergens een verkeerde afslag kan nemen en hopeloos kan verdwalen maar volgens Chris, de eigenaar van khmer hands, is dit niet mogelijk. Het is een prachtige wandeling door het bos. Ik zie af en toe en aap, mooie vogels en waar ik helemaal blij van word veel mooie vlinders. Ik bezoek een butterfly farm waarvoor ik een steile helling moet afdalen. Het moet een komisch gezicht zijn. Ik 'skiënd' op het losse grind en als een tekenfilm-figuur maaiend met mijn armen mezelf af en toe vast klampend aan een boom. Na zo en drie uur wandelen, bereik ik het eindpunt het strand. Het strand van Kep stelt niet veel voor. Eigenlijk hebben ze niet echt een strand maar op een stuk is een kunstmatig strand aan gelegd. Neemt niet weg dat ik geniet van een duik in het water. Woensdag maak ik een wandeling naar het dorp. Het is erg klein en bestaat uit niet veel meer dan een vismarkt, eettentjes en wat winkels. Ik ga op zoek naar een Internetshop om een opnieuw een poging te wagen om mijn foto's te plaatsen maar die hebben ze niet in Kep. Dan de tweede onmogelijke opdracht. Mijn deodorant is bijna op. In Azië is een zo blank mogelijke huid het schoonheidsideaal. In alle cosmeticaproducten zit whitner, een huidblekende substantie. En dus ook in deodorant! Nu zit ik niet te wachten op blanke oksels en moet ik uiteindelijk genoegen nemen met een deodorant voor mannen (voor hun geldt het schoonheidsideaal niet).

Nu is het vrijdagochtend. Ik kan nog een paar uur genieten van de heerlijke rust op de berg en dan ga ik naar het drukke PP. De meeste straten in Phnom Penh zijn genummerd en een logica ontbreekt. Ik heb begrepen dat de meeste tuktuk's de weg niet kunnen vinden. Van Emma, en Australische die vanwege een ziekte het grootste gedeelte van het jaar in het buitenland verblijft, krijg ik een plattegrond en nog wat tips. Ga zo nog heerlijk chillen in de hangmat en dan ga ik. Nog maar vier dagen en dan ga ik weer terug naar huis. Met gemengde gevoelens...... Ben al gewend aan deze manier van leven en geniet erg van Cambodja..... Het idee dat over een week de wekker gaat en dan niet omdat ik een bus moet halen beangstigd me. Ga er nog niet aan denken......