Ik heb heerlijk geslapen. Leticia had zich al verontschuldigd. Vanwege de fotoshoot van haar dochter kon zij geen ontbijt maken. Ze zou wel voor brood, jam en sap zorgen. En inderdaad het stond allemaal op me te wachten. Eet rustig op het balkon en stippel een route uit.

Het is warm maar het is goed te doen. Ik wandel door de stad. Loop door een straat met zogenaamde pesos-winkels. Cubaanse pesos het geld vooor de Cubanen. In deze valuta zijn sommige zaken zoals een pizza op straat goedkoper. Veel kan je er niet voor kopen. Voor sommige winkels staan mensen in de rij. In de winkels wordt een rare verzameling van spullen verkocht. In een warenhuis staan twee bankstellen, een vitrine met portemonnees en veel verbindingstukken voor pijpleidingen. Op een stuk staan allemaal mensen in rolstoelen die zonnebrillen verkopen. Op een plein staan veel Cubanen met een smartphone voornamelijk te skypen. Een enkeling met laptop….

Deze straat komt uit in oud Havana. Een totaal opgeknapt deel van Havana. Mooie panden, veel toeristen. Om me heen hoor ik veel Nederlands. Begin van de middag begint het warmer te worden…. Goed moment voor een ritje in de toeristische dubbeldekker naar een ander deel van de stad, Vevado. Hoewel je kan uitstappen om later weer op de bus te stappen nodigt, de wijk hier niet toe uit. Lui maak ik vanuit de bus foto’s. De haven ziet er leuk uit maar het is al aan het einde van de middag en ik heb trek. Ik stap weer uit in oud Havana en vind al vrij snel een restaurant waar heerlijke muziek klinkt. Ik raak in gesprek met Nederlanders, een gezin met volwassen kinderen en bestel rijst met kip. Ik moet er een tijd op wachten.. De Nederlanders vertrekken. Al snel komt een van de dochters terugrennen met een stroopwafel. Nog even iets Nederlands grapt ze. Dan komt mijn bord, het is een enorme portie. Heel bijzonder is het niet. Met moeite kan ik de helft opeten. De ober vraagt of ik het niet lekker vind, het is veel zucht ik. Wandel rustig naar mijn casa, verbaas me opnieuw over de zonnebrillenverkopers.

Bij mijn casa aangekomen, krijgen een man en een vrouw Havana-informatie van Alejandro. Ik loop naar mijn kamer. Nog geen vijf minuten klopt hij aan.. borreltje vraagt hij? Ik maak kennis met Rebecka en Alexander, een Zweeds stel die met hun drie kinderen drie dagen door Cuba gaan reizen. Ze gaan dezelfde plekken bezoeken maar in een iets sneller tempo. Ze zijn bijna 24 uur onderweg geweest. Ik ben ook moe van al het geslenter en ga vroeg slapen.

De volgende ochtend ontmoet ik hun drie kinderen, allemaal met moeilijke namen. Ze door de stad lopen. Ook Ik wandel door de stad. Het is vandaag bewolkt. Ik neem opnieuw een bus, dit keer een ritje buiten de stad. Veel is het niet…. Troosteloze woonblokken. Er schijnt een strand in de buurt te zijn maar ik heb niets bij me en het is bewolkt. Ik geniet van een verse ananassap en neem de eerstvolgende bus terug naar Havana. Waarna ik nog heerlijk door de stad slenter.

Bij mijn casa wissel ik, natuurlijk onder het genot van Alejandro’s speciale mix, verhalen met de Zweden uit. Ze nodigen me uit om samen met hen te gaan eten. Op advies van Leticia gaan we eten bij een Aziatisch restaurant. We grappen nog dat we wel een risico nemen… Het is een groot restaurant en de airco staat op vol. Al snel blijkt dat Cubanen hier graag hun verjaardag vieren om de haverklap gaat het licht uit, wordt een taart met brandende kaarsen binnengebracht en moeten we zingen en klappen. Het is een gezellige avond Ik heb mijn zinnen op bami gezet maar die hebben ze niet. Dan maar nasi…. Alexander blijkt bij een bedrijf te werken dat onder andere mijn favoriete spel, Candy Chrush, maakt en Rebecka is arts. Ze hebben leuke kinderen die erg goed Engels spreken. Het eten is niet lekker. Mijn nasi lijkt op risotto en is niet gaar, Rebecka die vegetariër is, krijgt een halve avocado, wat rauwe kool en een paar plakken komkommer. De oudste zoon, dertien jaar oud, is erg blij met de enorme lap vlees. Ik help de oudste dochter met het opeten van haar enorme bord ( en verder niets erbij) dik gepaneerde gefrituurde garnalen. Kletsend lopen we terug en geniet ik van het leven op straat en de relaxte sfeer.