Donderdagochtend tegen half zes arriveren we op het busstation wat buiten Yangon ligt. Eerst staan we lang in een bussen en taxifile….. Tegen zes uur kan de bus worden geparkeerd en kunnen we uitstappen. Met de enige westerse toeristen, een stel uit Zwitserland, heb ik al eerder afgesproken om samen een taxi te delen. De man van het stel spreekt nauwelijks Engels. Eerder wilde hij weten waar ik vandaan kom. Suriname…. Nee het zei hem niets. Terwijl zijn vrouw bij het kantoor van de busmaatschappij gaat informeren, wat de gemiddelde prijs voor een taxi is, komt hij nog even op mijn geboorteland terug. I know Suriname. In zijn beste Engels vertelt hij dat lang moest denken maar nu weet hij het. Gullit also Surinam, roept hij stralend.

Voor minder dan dat ik had verwacht, rijden we richting Yangon. Het is een uitgestrekte stad. Ik heb mezelf op een kamer in een nieuw hotel getrakteerd. In een wijk vlakbij de beroemde Shwedagon Pagode. Mijn hotel ligt vlakbij een kleine markt. Het is er een drukte van belang. Ik neem afscheid van de Zwitsers en stap uit. Het is al warm. Er hangt een walm van de vele uitlaatgassen en het stinkt. Ik had al gelezen en van medereizigers dat Yangon een lelijke, vieze stad is. Gelukkig heb ik een vroege checkin kunnen regelen. Ontbijt met heerlijke vermicelli-bami en duik nog een paar uur mijn bed in. ’s Middags ga ik naar het Nationaal Museum en kom tot mijn verbazing de Duitsers tegen waarmee ik in de trein naar Inlemeer ben gereisd. We kletsen vrolijk bij. Na mijn museumbezoek, laat ik me afzetten bij mijn hotel. Ik wandel nog door de buurt. Eerder zag ik met regelmaat Indiase mensen maar ik deze buurt wonen er heel veel. Ik zit duidelijk in de banden voor auto’s-Winkels buurt. Hier en daar wordt er gesleuteld aan een auto. Ook is er een pand waar vuilnis wordt gerecycled. Voor het eerste keer in Myanmar zag vanuit de taxi een filiaal van een fastfoodketen. Die weet ik te vinden ;-). Het is niet mijn favoriet maar geniet van kippetje en friet bij KFC. Tot mijn verrassing ligt mijn vanmorgen ingeleverde was alweer schoon op mijn kamer.

Vrijdagochtend 11 februari alweer…… Zonsopkomst bij de Shwedagonpagode heb ik niet gehaald. Toch een beetje lui en moe vanmorgen. Ik loop naar de pagode. Rond negen uur ben ik er en is het al een drukte van belang. Weinig westerse toeristen maar veel Aziaten die op hun paasbest de pagode komen bezoeken. Het is een beetje een gedrang bij de lift…. Het is inderdaad een indrukwekkende pagode. Groot, heel veel goud en glitter. Blij word ik ervan. Ik wandel terug naar mijn hotel. Om weer snel met een taxi naar down Town te rijden. De eerste is 999 Chan Noodle shop. Hier moet je hebben gegeten. Mijn taxichauffeur maakt niet echt een hele sobere indruk. In de buurt van de Noodle shop zet hij me af. Ik eet er een lekkere noodlesoep. Maak een kletspraatje met een paar Amerikanen die net een dagje in Myanmar zijn. Wandel door de stad, kom in Little Delhi terecht. Een Indiase wijk. Het vrijdagsgebed is net afgelopen en stromen mannen komen uit de moskeeën. Veel winkels, stalletjes waar goud en edelstenen worden verkocht. Vandaag waait het. Er is minder smog en het lijkt ook minder te stinken. Een mooie stad is het niet. Ik moet moeite doen om een taxi te vinden die mij voor een redelijk bedrag terug naar het hotel brengt. Vandaag is het dag van de Unie, een feestdag. Overdag heb ik er weinig van gemerkt maar zo aan het eind van de middag zie ik een groot podium. Kijk naar een hippe een overgestyleerd popgroepje. Wanneer ik naar mijn hotel maak ik opnieuw een stop bij een klein podium om de hoek bij mijn hotel. Aandoenlijke optredens van kinderen. Later op de avond ga ik nog een keer kijken. Het zijn voornamelijk Indiase dansen, sommige in houseversies, die worden opgevoerd. Het publiek gaat uit z’n dak.

Zaterdag… ik ga Myanmar verlaten. Wat gaat het snel en wat was het opnieuw weer een ervaring. De vriendelijke Birmanen. De hele dag kauwend betelnoten. Overal zie je kleine stalletjes die de betelnoten onder andere met kalk in een blad gewikkeld worden verkocht. Het goedje kleurt mond en tanden rood en je raakt ervan in een roes. Ook moet het goedje met de vooraankondiging van hard gerochel, worden uitgespuugd. Voornamelijk gewoon op straat maar bijvoorbeeld in de taxi heel smakelijk in een plastic zakje. Een bijzonder land….

Op naar dan echt dagen van mijn vakantie. Bangkok. Om tien uur stap ik in de taxi. In Bangkok mis ik net de shuttlebus naar Kho San Road en moet ik een uur wachten. Tegen zes uur stap ik mijn guesthouse binnen. Ben niet meer in Myanmar, het land van de vriendelijke mensen. Heb meteen een aanvaring met de receptionist. Ik heb een dag te lang geboekt. Mijn geld wil ze zonder duidelijke reden niet terugbetalen. Pas bij het uitchecken, krijg ik mijn geld terug. Daarbovenop vraagt ze borg…… Ik win en krijg mijn geld voor de kamer terug en betaal netjes mijn borg. Douche en ga natuurlijk eten… een heerlijke curry met cashewnoten. Ik heb een skypeafspraak met Marije en Sjoerd. Zij zijn al een half jaar op wereldreis en ik loop ze net mis in Bangkok. Zij willen naar Myanmar reizen en zijn benieuwd naar mijn ervaringen. We skypen lang. Marije en Sjoerd zien er jaloersmakend ontspannen en gelukkig uit. Ik ga nog even op stap en raak in gesprek met een Turks stel en een Canadees. Het is erg gezellig….

Zondag mijn laatste dag… Wandel door de wijk. Koop een tas…. Eet…doe een dutje. Ik heb afgesproken om nog einde vakantie-biertje te drinken met Graham. We wisselen leuke verhalen over leven in eigen land uit. Kwart voor elf stap ik in de taxi.