Ik slaap onrustig en ben zondagochtend vroeg wakker. Loop nog een keer over de boulevard en sta nog steeds achter mijn eerder genomen beslissing. Blij stap ik om 10 uur in de bus. De bus is weer overvol maar ik weet een plekje te bemachtigen. In zo’n een vijf uur rijden we naar Kratie. Zodra we het stadje binnen rijden, ben ik al tevreden. Mijn guesthouse ligt buiten het centrum maar ze bieden een gratis tuktuk pendeldienst aan. Ik krijg een vriendelijk ontvangst en heb een ruime kamer met balkon en een douche met warm water. Wanneer ik een sigaretje op het balkon sta te roken zwaaien kinderen vrolijk naar me. Een klein jongetje laat keer op keer zien hoe goed hij van een berg zand kan springen.

Na al dat gereis, ben ik even klaar met de bus en boek een extra nacht in mijn guesthouse. Ik maak meteen gebruik van de gratis tuktuk richting centrum. Wandel een beetje rond en ga wat eten. Daar raak ik al snel in gesprek met een Frans/Brits stel. Zij hebben pas hun huis verkocht en reizen nu 3 maanden door Azië. Duidelijke plannen voor na hun reis hebben ze niet. Zij vertrekken de volgende dag naar Laos en beginnen, net als ik maar dan een paar dagen later, bij 4000 islands.

De dagen in Kratie zijn relaxed. Maak af en toe een wandeling in de buurt. Er is veel armoede. Ik zie veel houten barakken waar hele gezinnen in blijken te wonen. Wanneer ik naar binnen kijk, bestaat inrichting vaak uit niet meer dan een houten bed, zonder matras. Op dinsdag is het tijd voor wat meer actie. Ik ga Irrawady dolfijnen spotten en een tempel op een berg bezoeken. Met de tuktuk is het een aardige rit. Ik blijf me verbazen over de grote hoeveelheid plastic dat daadwerkelijk overal ligt. Zelf achtertuinen zijn bezaaid met plastic flesjes en zakjes, piepschuim en nog veel meer rommel.

Wanneer ik op bestemming aankom, is het niet heel druk. Ik heb een bootje voor mij alleen. We varen het meer op en dan islam het afwachten. Ik ben erg benieuwd want deze dolfijnen dreigen uit te sterven. Maar al gauw zie ik de eerste. Als een cadeautje komen ze om de zoveel tijd naar boven om adem te halen. Ze maken daarbij een soort proestend geluid en hebben een stompe neus. Een foto van ze maken lukt niet. Voordat je het weet duiken ze weer onder water. Na zo een drie kwartier keren we terug naar het vaste land. Ik ben hier alweer anderhalve week en heb geen tempel bezocht. Deze schijnt niet bijzonder te zijn maar ligt op een berg met een geweldig uitzicht. Ik moet heel traptreden beklimmen. Maar heb inderdaad een prachtig uitzicht. Hoe zeer ik mijn best ook doet, lukt het niet om het uitzicht goed op een foto vast te leggen. Op mijn gemak daal ik weer af en geniet van de rit terug naar mijn guesthouse. Dit is mijn laatste avond in Cambodja. Morgenmiddag vertrek ik naar Laos. Ik ben erg benieuwd. Heb wisselende verhalen gehoord over de grensovergang. Sommige gaan over corrupte ambtenaren die je meer geld proberen af te troggelen. Eet nog een keer een van mijn favoriete gerechten, amok en duik vroeg met een boek in bed in.