Ook zondagochtend slaap ik heerlijk lang uit en mis opnieuw het ontbijt. Tegen 11 uur wil ik richting het historisch museum. Nog net op tijd lees ik dat zij tussen 12 en 13 uur gesloten zijn. Tijd voor een laat ontbijtje. Ik wandel rustig naar het museum. Ik loop naar binnen langs de detectiepoortjes. Een bewaker gaat op in haar borduurwerk en de ander in zijn telefoon. Ik zoek naar de kassa maar die kan ik niet vinden. Dan maar het museum in. Het is een mooi museum. Vooral de gebruiksvoorwerpen, houtsnijwerk en sieraden vind ik erg mooi en verfijnd. Rook nog een sigaretje in de tuin en zie vanuit mijn ooghoeken de kassa. Gemist dus. Aan het eind van de middag heb ik een streetfoodtour geboekt. Ik word opgehaald door Helena de gids, en jong Vietnamees meisje die dit als bijbaan zo een twee keer per week doet. Het is een klein groepje twee Duitse jonge vrouwen die beiden in Singapore wonen en lesgeven op een Duitse school en ik. Helena stapt flink door. We beginnen met een heerlijke pannenkoek en lopen door naar een tentje waar ze echt lekker belegde stokbroden verkopen. In ruim drie uur eten we 6 gerechten. Alleen een van de desserts vind ik niet lekker. Het zijn stukjes gelei met zwarte bonen in een onduidelijk watertje. Het geheel sluiten we af met koffie, eggcoffee. Koffie met opgeklopt eigeel met gecondenseerde melk. Het geheel doet aan rauw koekdeeg met een koffiesmaak denken. Ik neem afscheid van de gids en de twee Duitse dames en wandel voldaan terug naar mijn hotel. Hoewel dit heerlijke luie tempo mij bevalt, is het tijd voor actie. Ik boek een busreis naar Sapa. Ik vertrek dan dinsdag om 6.30 uur in de ochtend. Are you sure? vraagt miss Angela van de receptie. Because you always sleep late. Ik moet erg lachen, ik slaap uit omdat ik op vakantie ben, leg ik uit. Het gaat me lukken om op tijd te zijn, verzeker ik haar. Omdat te bewijzen mis ik maandag opnieuw mijn ontbijt. Voor de lezers deze is tot 9.30 uur. Het is vandaag zonnig en ik begin met een wandeling naar de grote markt waar ik ontbijt/ brunch met een heerlijk soepje. Ik kijk mijn ogen uit, verbaas me over twee schildpadden met een zachte schild die binnenkort in een gerecht zullen verdwijnen. Na de markt strijk neer op een terras dat uitkijkt over het meer. Om vervolgens een broodje te eten in de zaak waar we gisteren ook zijn geweest met de foodtour.
Van vrienden heb ik begrepen dat Sapa vrij toeristisch is. Heel avontuurlijk heb ik een homestay in een gehucht, Ta Van, tien kilometer buiten Sapa geboekt. Miss Angela van de receptie belt met de homestay en regelt dat ik die een motortaxi zal worden opgehaald. Zij is zo lief om mij haar mobiele telefoonnummer te geven zodat ik haar kan whatsappen bij vragen. Ik schrijf mijn verhaal voor mijn blog en dan is het alweer tijd voor het avondeten. Omdat ik vroeg op moet, lig ik bijtijds in mijn bed.