Donderdag sta ik vroeg op. Vandaag ga ik een kookcursus volgen. Tot gisteravond was ik de enige deelnemer. Om kwart voor negen komt de docent mij ophalen en maak ik kennis met Yin, de andere deelnemer. Yin is een zeer optimistische Chinese die ik halverwege de dertig schat. Zij is onderweg naar India en heeft een lange overstaptijd. Die vult zij op met het volgen van een kookcursus. Na een kopje thee gaan we naar de markt. Yin pakt zich helemaal in, inclusief handschoenen. Ze wil echt niet bruin worden. Vrolijk legt ze uit hoe belangrijk het hebben van een blanke huid in China is. Ook hebben we het over de censuur in China. Whatsapp en Facebook mogen ze niet gebruiken. Er is wel een alternatief WeChat.

Ik schreef het al eerder de markten zijn hier erg klein. De vismarkt bestaat uit hooguit zeven kramen. De groentemarkt, op straat, uit niet veel meer. Ik heb een favoriet fruit ontdekt, de mangosteen. Het ziet eruit als een grote passievrucht en smaakt een beetje naar lychee. Ik koop nog een zak. We rijden naar het woonhuis van de docent wiens naam ik ben vergeten. Dan begint de les. In kleien schalen treffen we de voorbereiding voor maar liefst 11 gerechten. Yin en ik lachen wat af. Het koken is erg tijdrovend. Zelfs de kokosmelk maken we zelf. Yin gaat een maand door India reizen en naar haar Yogi. Yin is getrouwd en is schrijfster. Ze heeft een lange tijd veel gereisd en mensen geïnterviewd over het vinden van innerlijk geluk. Ze heeft al een aantal boeken over dit onderwerp uitgegeven. Haar vierde boek komt binnenkort uit. Ze heeft de rust in de yoga gevonden. De tijd begint te dringen. Yin moet een vliegtuig halen. Op tijd is alles klaar. We hebben ruim vier uur gekookt. Yin en ik zijn het erover eens dat we ons niet snel aan een Srilankaanse maaltijd zullen wagen. Het eten smaakt heerlijk en ziet er gezellig uit in de kleien schalen. We hebben een viscurry met een boel bijgerechten zoals gestoomde okers, Dahl, een salade van aubergine en ga zo maar door gemaakt. Ik leer met mijn (rechter)hand eten. Maak er een knoeiboel van. Met een volle buik en een lepel als souvenir zetten we Yin af bij het vliegveld. Ik wilde nog even naar het strand maar het is alweer drie uur wanneer ik bij mijn guesthouse wordt afgezet. Ik vlieg vannacht terug naar Nederland en besluit nog een paar uur te gaan slapen. Rook stiekem een sigaretje hangend uit het raam en zie de zon onder gaan. Om middernacht begin ik met het inpakken van mijn rugtas. Rook nog een sigaretje op het balkon. Het is nog heerlijk warm. In Nederland komt de lente eraan heb ik gelezen. Desondanks zal de lage temperatuur een schok zijn. Om twee uur in de ochtend rijd ik naar het vliegveld. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook weer prettig vind om naar huis te gaan. Sri Lanka was een bijzondere ervaring. Ik heb het zeker niet willen missen. Het eerste gedeelte van de reis verloopt voorspoedig. Ik zit in een nieuw vliegtuig. De stoelen zijn ruim. Ik dut wat en kijk naar een film. Op Doha is het even spannend. Ik heb een korte overstaptijd en moet inderdaad flink doorstappen om mijn aansluitende vlucht te halen. Ik zit naast een groep Indonesische vrouwen. Uit de tassen verschijnen bakjes rijst en nog veel meer eten. Gefascineerd kijk ik toe hoe een van de vrouwen zich vlak voor de landing opmaakt. Ze poedert haar gezicht wit en vergeet daarbij haar oren en hals. Een raar gezicht:-)!

Een kwartier eerder dan gepland land ik vrijdagmiddag in Amsterdam. Doe boodschappen maar haal een patatje bij de snackbar om de hoek.

Inmiddels ben ik alweer ruim een week terug in Amsterdam. Weer aan het werk en de wasmachine draait alweer. Ondanks dat ik maar 10 kilo aan bagage had, verbaas ik me er over hoeveel kledingstukken ik niet heb aangehad. De eerste werkweek zit erop. De foto’s staan geordend op de laptop. Een beetje laat schrijf ik dit laatste verhaal. Sri Lanka was mooi en een complete vakantie; cultuur, de bergen en het heerlijke strand. Ik ben blij dat ik er ben geweest. Er is geen vonk overgeslagen maar wel een mooie reiservaring toegevoegd aan mijn lijstje.