Ja, het is reden voor een feestje. Zelfs voor 2! Dit jaar is een jubileum. Tien jaar geleden ging ik voor het eerst alleen op reis naar het verre Azië.

In 2020 was de laatste verre reis en nu kan ik weer. Na een paar jaar gedwongen pauze heb ik er over getwijfeld. Heb ik er wel zin in? De vele en lange reizen. Na lang wikken en wegen, hak ik de knoop door en boek een vliegticket. De rugtas verruil ik voor een koffer. Ik besluit maar naar drie plekken te gaan. Ik ga Thomas op Koh Phangan bezoeken en blijf 2 weken op het eiland. Ik heb zin in een rustige vakantie.

Donderdag is het zover en vertrek ik naar Thailand. Op de terugweg ga ik nog een paar dagen naar Singapore.

Het is niet druk op Schiphol. Met een kleine vertraging vlieg ik naar Doha. Ik moet ruim twee uur op mijn aansluiting wachten. We kunnen snel boarden maar wachten in het vliegtuig nog zeker twee uur voordat we kunnen vertrekken. Iets met koffers die nog niet aan boord zijn. Het tweede deel van de reis valt me zwaar. Ik was vergeten hoe vermoeiend zittend slapen is.

Ik ben blij wanneer ik eindelijk in mijn hotel in Bangkok ben. Het is daar alweer eind van de middag. Op een noodle-boot in een heel smalle gracht eet ik een heerlijke soep. Daarna duik in mijn bed in om daar heel lang te blijven liggen.

Zaterdag wandel ik een beetje door de buurt. Bij een klein tentje maak ik een stop voor de lunch. No rice, only noodles vertelt mevrouw. Er is geen menu in het Engels. Ik heb de keuze tussen een rode en groene curry. Kies voor de rode. Chicken legs blijft mevrouw herhalen. Ik knik braaf. De Chicken legs blijken kippenvoeten. Veel valt daar niet aan te beleven. De rode curry is heerlijk.

Zondag staat cultuur op het programma. Ik ga naar het Jim Thompson huis. Wandel daar door de kleine tuin. Drink een ananassapje voor de prijs van 3 bordjes noodlesoep. Je mag het huis alleen met een tourleider bezoeken. Tijdens de tour babbel ik met een Amerikaanse stewardess die 2 maanden door Azië reist. Ik besluit terug naar mijn hotel te lopen. Het is niet echt een gezellige wandeling naast een 6 baansweg waar het verkeer muurvast staat.

De volgende dag gaat vroeg een wekker . Ik vlieg naar Koh Samui om met de boot over te steken. Tijdens de korte vlucht krijg ik ontbijt. Ik moet even wachten op de eerste boot richting Koh Phangan. De overtocht duurt 3 kwartier. Op de pier staat Thomas op me te wachten. Omdat ik nog niet kan inchecken, gaan we naar zijn huis om uitgebreid bij te kletsen. We gaan heerlijk lunchen en aan het eind van de middag check ik in. Ik heb een bungalow met uitzicht op de tuin. Ik zet mijn koffer met en ga meteen weer naar buiten. Thomas had me al gewaarschuwd voor het pad op het complex. En gelijk had hij. Het zijn grote, hoge en ongelijk gelegde stapstenen met veel ruimte er tussen. Zeer gefocust daal ik af. De bouwer van het pad mocht ook de trap aanleggen. Mijn benen zijn te kort voor de hoge treden. Tijdens mijn afdaling zie ik het strand. Wanneer ik beneden ben en met blote voeten door het water loop, voel ik de ontspanning…. Ik ben op vakantie!!!