Op vrijdag 5 januari vanaf 17 uur kan ik het niet laten om met enige regelmaat een vreugdedans te maken. Dit houd ik vol tot maandagmiddag. De reden voor al het plezier; een reis natuurlijk. Dit keer een hele lange!! Twee maanden dit keer. Ik heb getwijfeld over de bestemming. Is het tijd om een nieuw continent ontdekken? Ik maak een mini wereldreis op het internet. Ik heb vooral zin in heel weinig doen en moeten in een traag tempo. Dus besluit ik opnieuw naar Azië te gaan. Het is bekend terrein waar ik al veel heb gezien. Dit keer ga ik zonder een duidelijke bestemming. Ik laat mijn zin bepalen waar ik naar toe ga.

Ik maak een plan voor de eerste twee weken en de laatste week. Ik ga Thomas bezoeken en z’n verjaardag vieren. Ik blijf er een week. Daarna reis ik door naar een ander eiland. Vandaar zie ik wel wat de volgende bestemming wordt.

De reis valt me erg tegen. Er was een tijd dat ik het vliegtuig instapte, in slaap viel en in gunstige gevallen een paar uur voor de landing weer wakker werd. Dat lukt niet meer. Ik knikkebol een paar uurtjes en de vlucht lijkt eeuwen te duren. Aan het eind van de middag kom ik aan bij m'n hotel In Bangkok. Ik wandel door de buurt, eet m'n eerste massaman curry om rond zeven uur m'n bed in te duiken.

Ondanks een nachtrust van meer dan 12 uur ben ik woensdagochtend nog steeds moe. Ik ga ontbijten maak een korte wandeling door de buurt. Het is een lekkere rustige buurt. Ik kan helaas geen markt op loopafstand vinden en besluit toe te geven aan m'n moeheid. Als een gelukkig prinsesje breng ik de middag door in bed. Tot mijn grote spijt blijkt HBO max nog niet actief en doet de app het niet. Desalniettemin vermaak ik me goed met Netflix afgewisseld met dutjes. Dan is het tijd voor het avondeten. Bij de 7/11 supermarkt sla ik proviand in. Morgen moet ik vroeg opstaan voor het volgende deel van de reis.

Donderdagochtend word ik in 6.30 uur door de taxi opgehaald. Drie kwartier later ben ik op het vliegveld. Een grote zak M&M’s, mijn sleutelbos zorgen voor net teveel kilo's en op het vliegveld prop ik deze nog in m'n handbagage. In mijn bagage zeul ik 2 pakken hagelslag en 2 potten sandwichspread voor Thomas mee die toch voor wat gewicht zorgen.

De ingekochte croissantjes blijken naar smakende hompen deeg dus koop ik een veel te duur broodje op het vliegveld. Tot mijn verbazing krijg ik tijdens de 1,5 uur durende vlucht eten. Ik klets met een Amerikaan van rond de 30 jaar die met zijn zus en ouders op vakantie is. In 2 weken bezoeken ze Bali en Thailand. Voor hem zit de reis er bijna op. Nog een paar dagen op Koh Samui en dan gaan ze weer terug.

Helaas moet ik ruim 3 uur op de eerstvolgende boot wachten. De overtocht duurt nog geen drie kwartier. Wanneer we aanmeren, zie ik de oranje pick-up van Thomas al staan. Onze ontmoeting is van korte duur. Er moet iets gerepareerd worden in de woning van Thomas en hij moet snel weer terug. Hij zet mij af bij m'n resort, net buiten Chaloklum. Ik ben blij. Ik heb een ruim huisje met een heerlijk balkon. Het enige wat mist is de hangmat.

Ik verruil m'n gympen voor slippers en mijn lange broek voor een korte. Het is 15 minuten lopen naar het dorp. Het zandpad vind ik al snel. Ik loop langs een bouwplaats. Op een bord zie ik een plaatje van de, lelijke, witte villa's die tegen de heuvels aan worden gebouwd. Het is een groen, bosrijk gebied. Er loopt een smal riviertje doorheen die uitmondt in zee. Aan de rivier is een kleine scheepswerf vol met gekleurde boten, veel honden, kippen en een hele grote haan. Na een kwartier wandel ik het dorp in. Ook heerlijk om te herkennen waar je bent. Ik ga snel iets eten. Het wordt hier vroeg en snel donker. Ik weet dat ik niet in het donker over de zandweg wil lopen. Geniet van een curry met kip en cashewnoten. Wanneer ik terug ben, begint het te schemeren en ontstaat er een heerlijk lawaai. Ik weet niet precies wat ik allemaal hoor; krekels, kikkers, vogels? Het zijn geluiden die me in ieder geval erg blij maken.