De rest van de dinsdag breng ik door in hetzelfde rustige tempo. Ik lig in de hangmat, lees, geniet nog even van het mooie uitzicht. Ik maak een praatje met een Spanjaard die als fraudebestrijder bij Amazon werkt en dit kan combineren met reizen. Het blijft een bewolkte regenachtige dag. Ik pak mijn koffer alvast in. ’s Avonds eet ik samen met een Ierse vrouw van mijn leeftijd. Zij is eerder op de dag aangekomen. Dit is haar tweede solo reis. We kletsen gezellig. Ze vertelt over het zware leven in Ierland. Ze woont samen met haar twee volwassen kinderen en haar moeder op het platteland. Hoewel zij de oudste van 8 kinderen is, zorgt zij grotendeels voor haar moeder. Ook Ierland kent een wooncrisis en voor haar kinderen is het niet mogelijk een betaalbare woning te vinden. Zelf hoopt ze na haar pensioen in Thailand te gaan wonen.

De volgende morgen word ik, drie kwartier later dan gepland, opgehaald. Tijdens het wachten ontmoet ik Daniel, een Duitse man van begin 40 die ook naar Bangkok reist. Daniel heeft een korte tijd in Nederland gewoond en spreekt nog een beetje Nederlands maar moet al snel weer overschakelen naar het Engels. Hij is dol op reizen en heeft al 40 landen bezocht, vertelt hij trots. ‘Ik neem regelmatig ontslag en dan vertrek ik weer voor langere tijd’. Zuidoost Azië heeft zijn voorkeur. Hij is een week hier geweest en heeft onder andere gedoken. Zijn volgende bestemming is Krabi, in het zuiden van Thailand. Daniel blijkt een enorme klets majoor. Zelf valt het mij op hoe snel je persoonlijke gesprekken met vreemden kan hebben tijdens het reizen. Daniel heeft het niet makkelijk gehad in het leven. Hij is opgegroeid met een alcohol verslaafde moeder en een aan drugsverslaafde broer. Desondanks maakt hij geen verbitterde indruk. Hij woont op het platteland in Beieren een geeft een paar keer in de week natuurles, een soort biologie, aan tieners. ‘We gaan altijd naar buiten en ik begin de les met alle mobieltjes in beslag te nemen.’

De aansluiting is dit keer een stuk beter. De boot vertrekt na 10 minuten. Toch duurt de reis zo’n 9 uur. Daniel vertelt een hele slechte slaper te zijn en dat blijkt. Hij doet geen dutjes een zodra ik mijn ogen open, begint hij weer met kletsen. In Bangkok nemen we afscheid. Hij heeft iets geboekt op een slaapzaal. Iets waar ik niet aan moet denken.

Na alle stilte en rust, is het lekker om weer in een stad te zijn. Ik ga snel wat eten en zelfs een beetje uit. Dat wil zeggen dat ik in één van de cafés naar een bandje luister. De volgende dag ben ik op dreef. Ik vind een markt in de buurt, ontbijt met gestoomde kool met krokante buikspek, rijst en een rode Fanta. Ik loop naar het Nationaal museum en breng daar een groot gedeelte van de middag door. Ik geniet vooral van de grote collectie boeddha’s. Deze heerlijke dag sluit ik af met mijn duurste maaltijd tot nu toe. Ik betaal € 20,- voor een pizza, salade met mozzarella/ tomaat en een rozen lychee drankje (geen aanrader) in een hip restaurant. Om half negen lig ik in bed. De wekker gaat morgenochtend om 3.30 uur. Om 7 uur vlieg ik naar Hanoi. Ik heb er zin in. Al zal het verschil in temperatuur huiveringwekkend zijn. In Hanoi is het 10 graden.

Om 8.30 uur landen we in Hanoi. Bij de douane gaat het redelijk snel. Ik koop een simkaart en pin. Het lastige is dat je bij een beperkt aantal banken meer dan € 75 (=2 miljoen dong) kan pinnen. Een van die banken vinden in Hanoi is een van de eerst volgende missies. Wanneer ik naar buiten loop voel ik de kou. In eerste instantie kan ik het aan. Maar wanneer ik, na het achter laten van mijn koffer in m’n hotel, aan een wandeling begin denk ik hier toch anders over. Ik eet een heerlijk broodje met een koud drankje bij een van de eettentjes op straat. Ik voel dat het tijd is voor een binnen activiteit en besluit mezelf te verwennen. Google is altijd de redder in nood; op loopafstand is een nagelstudio met goede recensies. Ik krijg een manicure en mijn nagels worden gelakt. Ze nemen hun taak serieus. De ouderdomsribbels worden weg geschuurd, er wordt geknipt, gevijld en na ieder laagje nagellak worden mijn nagels onder een lamp gedroogd. Ik hoop dat het me zal lukken om ooit de, ingebrande?, lak van mijn nagels te krijgen. Na dit cadeautje heb ik er meer zin in. Ik vind het heerlijk om hier weer te zijn. Al die scooters, het getoeter. Ik maak een flinke wandeling en een waterig zonnetje breekt door. Het is vier uur ’s middags wanneer ik bij mijn hotel aankom. Ik krijg een vriendelijk ontvangst en ik heb een lekkere kamer. Wanneer ik net m’n schoenen uitdoe, videobelt Anne. In Nederland is het warmer maar het regent, laat Anne mij zien.

Ik heb voor 2 nachten geboekt. Ondanks de kou boek ik er nog een nachtje bij. Ik heb geen zin in haasten. Ik weet dat ik vanwege het weer richting het zuiden ga. Op m’n volgende bestemming is het nu 25 graden. Dat geeft de burger moed. Ik tut nog wat een moet moed verzamelen om weer op pad te gaan voor het avondeten. Bij restaurant van eerste keuze kan ik alleen op het balkon zitten. Mij te koud. Al snel vind ik iets anders wat ik gewoon binnen kan zitten. Ik eet lekker naar ga weer snel naar mijn hotel. Het was een lange dag. Ik schrijf het laatste stukje van dit verhaal en verheug me op de warme douche die ik zo ga nemen.